Πολυδιψία (κατανάλωση μεγάλης ποσοτήτας νερού) 

Ποια είναι η φυσιολογική ποσότητα νερού που πρέπει να πίνει ένας σκύλος ή μια γάτα ?

Η φυσιολογική ποσότητα νερού που πρέπει να πίνει ένας σκύλος ή μια γάτα είναι 20-70 ml/ kg Σωματικού Βάρους την ημέρα. Η ποσότητα αυτή επηρεάζεται από τη ποσότητα του νερού που περιέχεται στην τροφή και από την κινητική δραστηριότητα του σκύλου ή της γάτας (έντονη άσκηση).

Γιατί ο σκύλος μου ή η γάτα μου πίνει περισσότερο νερό ?

Η αυξημένη κατανάλωση νερού οφείλεται σε βλάβη του μηχανισμού συμπύκνωσης των ούρων στους νεφρούς, που προκαλείται επειδή οι νεφροί δεν ανταποκρίνονται στη δράση της αντιδιουρητικής ορμόνης (η αντιδιουρητική ορμόνη ή ADH παράγεται στην υπόφυση) ή επειδή δεν παράγεται ή δεν απελευθερώνεται ADH ή επειδή υπάρχει έντονο ερέθισμα δίψας (πρωτογενής πολυδιψία).

Η βλάβη του μηχανισμού συμπύκνωσης των ούρων στους νεφρούς ή η αδυναμία των νεφρών να ανταποκριθούν στη δράση της ADH μπορεί να οφείλονται σε νεφρική ανεπάρκεια, σε υπερασβεστιαιμία, σε ηπατική ανεπάρκεια, σε σακχαρώδη διαβήτη, σε πυομήτρα, σε υπερλειτουργία των επινεφριδίων και σε υπερθυρεοειδισμό.

Η βλάβη στην παραγωγή ή στην απελευθέρωση ADH (κεντρικός άποιος διαβήτης) μπορεί να οφείλεται σε εγκεφαλική βλάβη από τραυματισμό, μόλυνση ή καρκίνο. Μερικά ζώα γεννιούνται με έλλειμμα στην παραγωγή και απελευθέρωση ADH.

Οι αιτίες της πρωτογενούς πολυδιψίας στο σκύλο και τη γάτα δεν έχουν πλήρως διευκρινισθεί.

Πως μπορεί να διερευνηθεί η αιτία της πολυδιψίας ?

Ο κτηνίατρος στην πρώτη επίσκεψη θα κάνει γενική και βιοχημική εξέταση αίματος και γενική εξέταση ούρων. Με τις εξετάσεις αυτές θα επιβεβαιωθεί η πολυδιψία και μπορεί να προσδιοριστεί και η αιτία της (πχ νεφρική ανεπάρκεια). Στη συνέχεια, ανάλογα με τα ευρήματα των εργαστηριακών εξετάσεων, το ιστορικό και τα κλινικά συμπτώματα μπορεί να χρειαστεί να γίνουν και επιπρόσθετες εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα κοιλίας για την εξέταση του ήπατος, των νεφρών και των επινεφριδίων, καλλιέργεια ούρων και ειδικές ορμονολογικές εξετάσεις.

Αν με όλες αυτές τις εξετάσεις δεν μπορεί να προσδιοριστεί η αιτία της πολυδιψίας, τότε γίνεται μία ειδική δοκιμασία που ονομάζεται δοκιμασία στέρησης του νερού.

Τι θεραπεία πρέπει να γίνει?

Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία που προκαλεί την πολυδιψία. Σε μερικές νόσους δεν γίνεται να μειωθεί η ποσότητα του νερού που καταναλίσκεται ημερησίως. Στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, για παράδειγμα, η ελεύθερη πρόσβαση στο νερού δεν πρέπει να εμποδίζεται και η θεραπεία στηρίζεται στην υποστήριξη της νεφρικής λειτουργίας και διατήρηση της καλής ποιότητας ζωής για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Ποια είναι η πρόγνωση?

Η πρόγνωση εξαρτάται από τη διάγνωση και μπορεί να είναι από καλή έως δυσμενής. Στις περισσότερες περιπτώσεις η πρόγνωση εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση με συνέπεια η πολυδιψία να θεωρείται σαν ένα σύμπτωμα που πρέπει να ανησυχήσει τον ιδιοκτήτη και να τον προτρέψει σε άμεση επίσκεψη σε κτηνίατρο.